چگونه «انتظار» موجب خودسازی شخصِ مُنتظِر می گردد؟
پاسخ اجمالی:
«خودسازی» یکی از مهم ترین اثرات سازنده «انتظار» است؛ زیرا چنین تحولی نیازمند به عناصر آماده و با ارزش انسانی دارد تا بتواند بار سنگين چنین اصلاحات وسيعى را به دوش بكشد، و در درجه اول محتاج به بالابردن سطح انديشه، آگاهى و آمادگى روحى و فكرى براى همكارى در پياده كردن آن برنامه عظيم است. در واقع مُنتظِر واقعى نمى تواند نقش تماشاچى را داشته باشد؛ بلکه باید با به کار بستن عمیق ترین برنامه های اخلاقی، فکری و اجتماعی به خودسازی بپردازد. و اين معنى انتظار واقعى است، و با این شرایط کسی نمى تواند بگويد چنين انتظارى سازنده نيست.
پاسخ تفصیلی:
آری چنين تحولى (انقلاب جهانى) قبل از هر چيز نيازمند به عناصر آماده و با ارزش انسانى دارد كه بتوانند بار سنگين چنان اصلاحات وسيعى را در جهان به دوش بكشند، و اين در درجه اول محتاج به بالابردن سطح انديشه و آگاهى و آمادگى روحى و فكرى براى همكارى در پياده كردن آن برنامه عظيم است؛ تنگ نظرى ها، كوته بيني ها، كج فكري ها، حسادتها، اختلافات كودكانه و نابخردانه، و به طور كلى هر گونه نفاق و پراكندگى با موقعيت منتظران واقعى سازگار نيست. نكته مهم اينجاست كه منتظرِ واقعى براى چنان برنامه مهمّى هرگز نمى تواند نقش تماشاچى را داشته باشد، بايد حتما در صدد اصلاح خويش باشد. ايمان به نتايج و عاقبت اين تحول هرگز به او اجازه نمى دهد كه در صف مخالفان باشد و قرار گرفتن در صف موافقان نيز محتاج به داشتن اعمالى پاك و روحى پاكتر و برخوردارى از شهامت و آگاهى كافى است. آيا اين انتظار براى تصفيه روح و فكر و شستشوى جسم و جان من از لوث آلودگيها كافى نيست؟!
ارتشى كه در انتظار جهادِ آزادى بخشى به سر مى برد، حتماً به حالت آماده باش كامل در مى آيد؛ سلاحى كه براى چنين ميدان نبردى شايسته است به دست مى آورد؛ سلاح هاى موجود را اصلاح مى كند؛ سنگرهاى لازم را مى سازد؛ آمادگى رزمى نفرات خود را بالا مى برد؛ روحيه افراد خود را تقويت مى كند و شعله عشق و شوق براى چنان مبارزه اى را در دلِ فرد فرد سربازانش زنده نگه مى دارد؛ ارتشى كه داراى چنين آمادگى نيست هرگز در انتظار به سر نمى برد و اگر بگويد دروغ مى گويد؛ انتظارِ يك مُصلح جهانى به معنى آماده باش كامل فكرى و اخلاقى، مادى و معنوى، براى اصلاح همه جهان است. فكر كنيد چنين آماده باشى چقدر سازنده است. اصلاح تمام روى زمين و پايان دادن به همه مظالم و نابساماني ها شوخى نيست، كار ساده اى نمى تواند باشد؛ آماده باش براى چنين هدف بزرگى بايد متناسب با آن باشد، يعنى بايد به وسعت و عمق آن باشد. براى تحقق بخشيدن به چنين انقلابى مردانى بسيار بزرگ و مصمّم و بسيار نيرومند و شكست ناپذير، فوق العاده، پاك و بلند نظر، كاملا آماده و داراى بينش عميق لازم است، و خودسازى براى چنين هدفى مستلزم به كار بستن عميق ترين برنامه هاى اخلاقى و فكرى و اجتماعى است. اين است معنى انتظار واقعى! آيا هيچ كس مى تواند بگويد چنين انتظارى سازنده نيست؟!(1)
(1). برگرفته از کتاب: مسئله انتظار، مکارم شیرازی، ناصر، مطبوعاتی هدف، قم، بی تا، ص 17 و 18.
