کسانی که توفیق تشرف به کربلا را پیدا می کنند، از همان قدم اول بدانند که [طی مسیر] برای بزرگداشت شهادت سیدالشهدا (علیه السلام) و وجود مقدس ولی‌عصر (ارواحنافداه) است و هر قدمی که برمی دارند مورد توجه است. تصور کنند که در حضور ایشان دارند حرکت می کنند و ایشان آن ها را می بینند.
باید توجه داشته باشیم که هر قدمی که برمی داریم، از اِشراف ایشان خارج نیست. اگر این توجه را داشته باشیم و موقعیت امامان (علیهم السلام) مخصوصاً امام حی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را نسبت به جامعه و خودمان بشناسیم، خیلی کار را درست می کند و خیلی برکات دارد.
خودشان فرمودند ما از شما غافل نیستیم و شما را فراموش نمی کنیم. در مشکلاتی که برای شما پیش می آید، برای شما دعا می کنیم. حتی اگر گناهی مرتکب شوید، برای شما استغفار می کنیم؛ اما این بستگی دارد به اینکه ما چه اندازه این رابطه را حفظ کنیم: «فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ؛ پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم» (بقره، آیه ۱۵۲)
این رابطه، دوطرفه است. اگر شما توجه کنید، توجه بیشتری به شما خواهد شد و اگر غفلت کنید، این رابطه کمرنگ می شود. در این فرصت آن هایی که ان شاءالله توفیق دارند و به کربلا مشرف میشوند، سعی کنند این را تمرین کنند که در هر حالی مورد توجه هستند. این را در خاطر داشته باشید. ببینید این زمینه چگونه است و چه آثاری دارد. تجربه اش بد نیست.
۱۳۹۲/۰۹/۲۱
