مدرسه علمیه تخصصی حضرت آمنه (سلام الله علیها) قم

دوشنبه مصادف با ۵ آذر ۱۴۰۳  در برنامه صبحگاه استاد خداوردی ادامه ی دعای سیزدهم صحیفه را شرح دادند :

دعای دعای سیزدهم صحیفه سجادیه از دعا‌های مأثور از امام سجاد(ع) درباره نیازمندی انسان به خدا و بی‌نیازی خداوند است.

از جمله فرازهای پایانی این دعای شریف

و قُلْتُ سُبْحَانَ رَبِّي كَيْفَ يَسْأَلُ مُحْتَاجٌ مُحْتَاجاً وَ أَنَّى يَرْغَبُ مُعْدِمٍ اِلَي مُعْدِمٍ 

و گفتم: منزّه و پاک است پروردگارم، چگونه نیازمندی از نیازمند دیگر درخواست کند و از کجا تهی‌دستی به تهی‌دستی دیگر میل و رغبت نشان دهد؟! 


﴿18﴾ فَقَصَدْتُكَ ، يَا إِلَهِي ، بِالرَّغْبَةِ ، وَ أَوْفَدْتُ عَلَيْكَ رَجَائِي بِالثِّقَةِ بِكَ . 

 روی این حساب-ای خدای من- با اشتیاق و شوق آهنگ تو کردم؛ و از باب اطمینان به تو، امیدم را به سوی حضرتت آوردم.