مدرسه علمیه تخصصی حضرت آمنه (سلام الله علیها) قم

قدیمی های فریمان می‌گفتند هر کس موقع مسافرت با سیدی برخورد کنند آن سفر نحس است و باید برگردد.

مرتضی می خواست برود  قم. مادر با آینه و قرآن جلوی در بود که سیدی آمد و گفت انشاالله می روید و بر نمی گردید.

دل مادر مثل سیر و سرکه می جوشید.  گفت مرتضی مادر! امروز ۱۳ صفر است این سید هم این طور گفت؛ نرو.

اما مرتضی اعتنا نکرد و رفت.

بعدها این خاطره را در منبر هم تعریف کرد:

ما رفتیم و برگشتیم هیچ طوری هم نشد. یک مسلمان نباید فکر خودش را به این موهومات مشغول کند. پس توکل به خدا برای چیست؟ ما ها هم اسم توکل و توسل را می بریم و هم از گربه سیاه و سفید می ترسیم.

کسی که می گوید توسل و توکل و ولایت، دیگر به این موهومات نباید اعتنا بکنند.

کتاب مرتضی مطهری؛ نگاهی به زندگی و مبارزات استاد شهید مطهری، نوسنده: میثم محسنی، ناشر: میراث اهل قلم، نوبت چاپ: هفتم؛ بهار ۱۳۹۱؛ صفحه ۱۳٫