ماجرای شهادت
روز جمعه سال ۱۳۶۹ بود، ناصر نماز جمعه را در مصلای دانشگاه تهران خواند، سپس به همراه دوستان بسیجی خود به خانه بازگشت، اما در میان راه در پارک لاله چیزی توجه‌اش را جلب کرد، تعدادی از جوانان مزاحم نوامیس مردم شده بودند، طاقت نیاورد، جلو رفت و از آنان خواست این کار را ادامه ندهند، ولی شیطان در روح آنان رسوخ کرده بود، و آنها را از صراط مستقیم دور ساخته بود، ناگهان یکی از آن جوانان با چاقو به طرف ناصر حمله کرد، مدتی بعد پیکر غرق به خون ابدام توسط امت حزب الله به بیمارستان منتقل شد اما او در میان راه به علت جراحت شدید از ناحیه پهلو و قلب به شهادت رسید.
مادر شهید (ناصر ابدام) می‌گوید: پسرم با اینکه ۱۵ ساله بود، خوب توانست خودش را تربیت کند کارهایی می‌کرد که به سن و سالش نمی‌خورد؛ افرادی که از خودش بزرگتر بودند را امر به معروف و نهی از منکر می کرد و با کسی تعارف نداشت.
نخستین شهید امربه‌معروف‌و‌نهی‌منکر
