سیمای نظامیان
شرایط فرمانده لشکر:
امام(عليه السلام) در اين بخش از عهدنامه به تفصيل از شرايط فرماندهان لشکر سخن مى گويد که از قبيل ذکر تفصيل بعد از اجمال است و در مجموع براى فرماندهان لشکر چهارده وصف ذکر مى کند. مى فرمايد: «فرمانده سپاهت را کسى قرار ده که در نزد تو به خدا و پيامبر و امامت از همه خيرخواه تر و از همه پاک دل تر و عاقل تر باشد»; (فَوَلِّ مِنْ جُنُودِکَ أَنْصَحَهُمْ فِي نَفْسِکَ لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلاِِمَامِکَ، وَأَنْقَاهُمْ جَيْباً(1)، وَأَفْضَلَهُمْ حِلْماً).
اين اوصاف سه گانه سبب مى شود اوّلاً فرمانده لشکر تنها به فکر پيشرفت آيين حق و عظمت پيامبر اکرم و پيروزى امام باشد. ثانياً خالصانه و مخلصانه در اين راه بکوشد و ثالثا با بردبارى و عقل و درايتِ کافى امور لشکر را سامان بخشد.